April 2009: tien dagen voor haar huwelijk, maakt Susanne Preusker een drama mee dat haar leven totaal op de kop zal zetten. Gevangenispsycholoog Susanne Preusker wordt gegijzeld, met de dood bedreigd en verkracht door een gevangene op haar werk in de streng bewaakte gevangenis in Straubing. Zonder opsmuk en heel nauwkeurig beschrijft Susanne Preusker het onvoorstelbare, de doodsangst, maar bovenal hoe zij dit trauma heeft overleefd.
In veertig korte verhalen vertelt Susanna Preusker hoe zij overleefde na de ramp. Over haar strijd tegen de demonen in haar hoofd. Over haar angst en over de moed waarmee ze nadat ze was ingestort toch weer nieuwe kwaliteit in haar leven wist aan te brengen. Wat haar geholpen heeft? 'Strand,zee en lucht. Vis eten. En lachen. Lachen om films, om verhalen en anekdotes en moppen. En af en toe om mezelf. Simpelweg lachen, zo vaak mogelijk. De demonen uit- en weglachen. Fout! Het is niet simpel. Er zijn tijden geweest dat het zelfs heel, heel moeilijk was. Maar het was altijd nodig. Nodig om te overleven.'
