Wanneer de Boeren door de Engelsen uit de Kaapkolonie verdreven worden, hoort Paul Kruger bij de Voortrekkers die zich in het Noorden willen gaan vestigen.
Eenmaal daar aangekomen, krijgen ze veel last van wilde dieren en van het Bantoevolk dat steeds op hun rooftochten vee steelt. In geloofsvertrouwen doet Paul Kruger dappere daden en behaalt hij vele overwinningen op de vijand. En als hij wat gedaan wil krijgen bij Bantoekoningen blijkt hij goed te kunnen onderhandelen namerns de Boeren.
Hij wordt zelfs president van Zuid-Afrikaanse Republiek. De Engelsen kunnen echter de macht en de rijkdom van de Boeren niet verdragen. De Grote Boerenoorlog breekt uit, waarin Kruger drie jaar lang vecht met de Engelsen. Met de vrede van Vereniging komt in 1902 een einde aan deze oorlog.
Kruger woont daarna een tijdlang in Nederland. Wanneer zijn gezondheidsklachten toenemen, verhuist hij naar Zwitserland. Daar overlijdt hij in 1904 aan een longontsteking.
